کاشان آنلاین : به عرض‌تان برسانم که حقیر سراپا تقصیر به عنوان یک فقره آدم فرهنگی زهوار در رفته و مجهز به یک عینک ته استکانی که در طول دوازده ماه سال مطب های مختلف آقایان و خانم های دکتر شهر سیلک را زیر پا گذاشته و از قضا هر روز هم از روز قبل بدتر می شویم! جهت ثبت نام فرزند خود به یکی از مدارس دولتی شهر کاشان( مدرسه دولتی فرزانگان، دوره دوم) مراجعه کرده و ترتیبات اداری لازم را انجام داده و سرخوش از انجام سریع امورات نام‌نویسی قصد برگشت به منزل را نمودیم که توسط یکی از خانم های محترم شاغل در آن مرکز آموزشی به پشت میز فراخوانده شدیم.
حقیر راقم این سطور که از قدیم‌الایام به عارضه نامیمون خوش‌خیالی مبتلا بوده و از این بابت هم بسیار متضرر شده ایم، به تصور اینکه آن خواهر گرامی ما را به واسطه موی سفید و احوال ناخوش پا و کمر به نوشیدن جرعه ای آب و یا احیانا چای دعوت کرده است، سریعاً نزد ایشان رفته و آماده تشکر و قدردانی بابت پذیرایی شان بودیم که ناگهان ملاحظه نمودیم نامبرده درخواست پرداخت هزینه ثبت نام و تسویه حساب مالی را کردند!! حتما خوانندگان عزیز این مطلب تصوری از ریختن آب داغ بر روی کله مبارک دارند.
وضعیت این حقیر در آن موقع و موضع البته چیزی فراتر از ریختن یک سماور آب جوش بود! در آن حالت به غایت سخت و صعب، خود را کنترل کرده و با گردن و سری کاملاً آویخته آمادگی خود را جهت ادای درخواست نشان دادیم،سپس کاملاً سرد و یخ بر روی صندلی جلوس نموده و در همان حال مشاهده کردیم که آن کارمند زرنگ و وظیفه شناس قبض کاغذی کوچکی را نوشته و به ما داد.
با تنظیم و جلو و عقب‌کردن عینک مان سعی کردیم که مبلغ مندرج در آن برگه را بخوانیم. در این احوالات نامبارک بودیم که خود آن علّیه بانو به دادمان رسید و گفت:”حاج آقا میشه ۷ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان، پنج میلیون بابت ثبت نام امسال و مابقی برای کلاس های فوق برنامه”. برای چندمین بار از پشت عینک آن بانوی وظیفه شناس را به رؤیت نشسته، آب دهان مان را قورت داده و فی الفور درخواست استکان آب جوش و نبات نمودیم!! خوشبختانه درخواست مان به سرعت اجابت شد. بعد از آنکه احوالات مان عادی شد، ناچارا از آن مسئول محترم درخواست مساعدت و احیانا تخفیف نمودیم، لااقل برای اهالی فرهنگ و شاغل در اداره آموزش و پرورش شهر. پاسخ مان دادند که دیگر تخفیفی وجود ندارد. قبلاً البته بوده ولی حالا لغو شده است! البته پول کلاسهای فوق برنامه را هم باید نقدی بپردازید!!
وقتی فهمیدیم که خود مسئولین آموزش و پرورش هم برای‌مان تره خرد نمی‌کنند، از آن کارمند ثبت نام، درخواست فرجه و فرصت نموده تا به منزل استیجاری رفته، دسته چک را آورده و تسویه حساب کنیم. با اندوهی زائد الوصف به خانه برگشته و سپس مجددا به مدرسه رفته و در کمال ناخوشی و حسرت نقدینه را پرداخته و چک های لازم را نیز تقدیم کردیم!!
هر چند از این واقعه جانسوز چند روزی می‌گذرد ولی با این حال، همچنان این حقیر سراپا تقصیر درگیر تالمات روحی و روانی ناشی از پرداخت هزینه سرسام آور ثبت نام بوده و هنوز هم کاملا گیج و منگ هستیم!!
به خود گفتیم دست به قلم شده و این مشکل مهم را برای افکار عمومی و نیز مسئولین مربوطه اطلاع رسانی نماییم تا اولا کمی تسکین یافته و به اصطلاح تخلیه روانی شویم و ثانیا زمینه‌ای برای پاسخگویی قانع کننده از سوی اداره آموزش و پرورش کاشان فراهم شود، بلکه این امور نامتعارف را بهتر و راحت تر هضم و جذب کنیم.
در عین حال، جای پرسش این سوال بنیادی نیز هست که دولت فخیمه بر مبنای اصل ۳۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی موظف و متعهد شده که “امکان آموزش و پرورش رایگان و باکیفیت را برای همه آحاد و خلایق ایرانی فراهم نماید.” آنگونه که در سایر بلاد عالم معمول و مرسوم است. حال وقتی قانون اساسی مملکت که مادر همه قوانین کشور است، این‌گونه مورد فراموشی و غفلت قرار می گیرد تکلیف سایر قوانین موضوعه کشور چیست؟!
از این گذشته، هنگامی که مقامات ریز و درشت مملکت همواره در ایام تابستان به ویژه حول و حوش شهریورماه در مصاحبه های مختلف و در پاسخ به انتقادات و اعتراضات خانواده های دانش آموزان با بیاناتی زیبا که گوش فلک را نیز کر کرده، تصریح می کنند که هیچ مدرسه و واحد آموزشی حق دریافت پول بابت ثبت نام از خانواده ای را ندارد و در این باب به انواع و اقسام بخشنامه های پر طمطراق خود استناد می کنند، چگونه چنین وضعیت شلم شوربایی را باید توضیح و توجیه کرد؟!! آن هم در روزگاری که گرانی و تورم کمرشکن طاقت همه را به سر آورده و بسیاری از والدین آبرودار را در قبال درخواست های بحق فرزندان خود شرمنده کرده است. لااقل، در چنین موارد و شرایطی باید با شهروندان و خانواده ها همراهی و ملاطفت بیشتری کرد و برای بهره‌مندی آنها از حق طبیعی و قانونی خود میلیون میلیون پول مطالبه نکرد!! به خصوص برای افرادی که خود سالها در کلاس ها و مدارس شهر به عنوان معلم به آموزش آینده‌سازان شهر پرداخته و موی خود را در این راه سفید کرده اند.
به هر حال، اگر یک شیر پاک خورده‌ای در این شهر و مملکت گل و گلاب به ما پاسخ و یا توضیح دهد که آیا گرفتن بیش از ۷ میلیون تومان پول بی زبان بابت ثبت نام و کلاس فوق برنامه آن هم توسط یک مدرسه دولتی را چگونه باید تفسیر و تعبیر کرد، بسیار ممنون و سپاسگزار خواهیم بود. آیا این امر در راستای برقراری و گسترش عدالت آموزشی و برابری فرصت های تحصیلی جهت آینده‌سازان جامعه ایران است یا آنکه همه این شعارها و قوانین موضوعه فقط لقلقه زبان و مکتوبی بر روی کاغذ است؟ در انتظار پاسخ مسئولین می مانیم.
با احترام / یک فرهنگی مغموم و گیح و منگ
