به گزارش کاشان آنلاین، حضرت آیت الله یثربی با بیان اینکه رسیدن به قدرت و مقام در نهایت به دو نوع برداشت و یک دوراهی ختم می شود، افزودند: یک سَمتِ رسیدن به قدرت، حکمرانی اخلاقی و انسانی و مروت با مردم و دل نبستن به مادیات و جاه و مقام است و سَمت دیگر، حرص مال و حب دنیا و ماندن در قدرت به هر قیمت و سیاست‌بازی و فریب‌کاری و موروثی کردن قدرت و ظلم و ستم و سرکوب مخالف و سخت‌کردن تامین معاش برای مردم است.
ایشان با بیان اینکه رسول مکرم اسلام صلی الله علیه وآله منادی و اسوه اخلاق بودند تصریح کردند: اخلاق حسنه و نوع نگاه فطری و اخلاقی ایشان به اداره جامعه به گونه‌ای بود که وقتی امور مدينه در اختیار آن حضرت قرار گرفت، دو قبیله اوس و خزرج که سال‌ها با یکدیگر اختلاف داشتند، به واسطه تطابق ذات و فطرت خود با نگاه و اندیشه ایشان، با هم صلح و سازش کردند
استاد دروس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم در ادامه و در تبیین نگاه اخلاقی رسول مکرم اسلام صلی الله علیه وآله در حکمرانی خاطرنشان کردند: بیش از هزار سال قبل از انعقاد پیمان‌های بین‌المللی در زمینه حقوق بشر، وقتی در جنگ خیبر عده‌ای به ایشان گفتند می‌توانیم برای غلبه بر آنها و نابودی‌شان آب را بر اهالی خیبر ببندیم یا آن را مسموم کنیم آن حضرت به شدت با این ایده‌ها مخالفت کردند و فرمودند: دشمنان ما در این نبرد اطفال بیگناه، زنان و افراد مسن این طایفه نیستند لذا استفاده از این روش را قویا نهی فرمودند.
فقیه برجسته اهل بیت علیهم‌السلام با تاکید بر حذر کردن پیامبر مکرم اسلام صلی الله علیه و آله از سیاست بازی در امر توسعه اسلام و حکومت داری گفتند: وقتی ایشان در برابر دعوت یکی از قبایل به اسلام با شرط‌شان مبنی بر واگذاری قدرت به آنها پس از وفات خویش مواجه شدند، در پاسخ همه چیز را به تمایل و امر الهی حواله دادند.
آیت الله یثربی تصریح کردند: یک نوع نگاه به قدرت مانند نگاه پیامبر مکرم اسلام و حضرت علی ابن ابیطالب صلوات الله علیهما به دور از حب جاه و تمایل به مطامع دنیوی است و نوع دیگر نیز نمونه معاویه و فرزندش یزید است که برای استمرار دستگاه و حکومت خود از هیچ روش غیراخلاقی و غیرانسانی ابا ندارند.
معظم له یادآور شدند: پرسش اساسی این است که چگونه می‌شود یک عده به‌عنوان مسلمان و ادعای مسلمانی که ظواهر دینی هم در آنها کاملا آشکار بوده به جنگ سیدالشهداء علیه‌السلام می‌روند؟پاسخ این سوال را در مکاتبه‌ای بین عبد الله بن عمر و یزید بن معاویه می‌توان یافت.
ایشان افزودند: عبدالله بن عمر، فرزند خلیفه دوم به یزید در نامه ای نوشت بلای عظیمی در دین، وارد کردی و مصیبت بزرگی رخ داد و حادثه عظمایی بود و هیچ روزی مثل روز حسین نیست.یزید در پاسخ و خطاب به وی نوشت:ای احمق! ما نخست اینکه مالک و صاحب خانه‌های نوساز بلندمرتبه شده‌ایم، دوم آنکه فرش‌های گسترده به میراث به ما رسیده و پشتی‌های روی هم چیده شده به ما رسیده که کنایه از اوج رفاه است. اگر این رفاه و امکانات، حق ما بوده، ما در کشتن حسین از حق‌مان دفاع کردیم ولی اگر این حق از آن ما نبوده، اولین کسی که این سنت را گذاشت و حق را از اهل‌اش گرفت، پدر تو بود.
استاد دروس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم، تحریف واقعیات و انحراف افکنی در مسیر اسلام حقیقی را از شیوه‌های حکومت‌داری معاویه و یزید با نگاه دنیوی به قدرت دانستند و خاطرنشان کردند: در کربلا، بسیاری از سران فریب خورده‌ی سپاه کوفه حافظ قرآن، اهل تهجد و نماز شب بودند چنانچه پیشانی برخی از آنها پینه بسته بود و برخی از لشکریان آنها در شب عاشوا نیز ختم قرآن کردند.
فقیه برجسته اهل بیت ادامه دادند: عمر بن سعد که فرماندهی سپاه کوفه را بر عهده داشت، علاوه بر اینکه فرزند صحابی پیامبر صلی الله علیه وآله، یعنی سعد بن ابی وقاص است در کوفه نیز مربی آموزش قرآن بود، این یعنی آنکه فریب‌کاری بنی امیه و دستگاه یزید به حدی بود که طایفه ای از مسلمانان را که در عمل به ظواهر و فرائض دینی کوشا بودند اما در درک معارف اهل بیت علیهم‌السلام و حقیقت دین ناتوان بودند را توانستند روبروی سپاه اندک فرزند رسول خدا حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام در کربلا قرار دهند.
ایشان در ادامه افزودند: حضرت امام مجتبی علیه‌السلام در بستر شهادت به آقا أباعبدالله علیه‌السلام وقتی که از نزدیکی شهادت ایشان اندوهناک بودند فرمودند: روزی مثل روز تو نخواهد بود. سی هزار نفر تو را احاطه خواهند کرد که مدعی‌اند که از امت جدمان هستند و سه هدف دارند:خون تو را بریزند، زن و فرزندت را به اسارت بگیرند و اموال‌ات را به غارت ببرند.
استاد دروس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم همچنین در تبیین بخشی از اصول اخلاقی از دیدگاه حضرات ائمه یادآور شدند: حضرت امام سجاد علیه‌السلام می فرمایند در قائمه و دسته شمشیر رسول الله صلی الله علیه وآله ورقه‌ای یافتم که در آن سه دستور بود. اگر کسی با تو قطع رابطه کرد تو قطع نکن،اگر کسی به تو بدی کرد تو با او ملاطفت و خوبی کن و حق را بگو حتی اگر به ضرر تو باشد.این دستورالعمل یعنی ای کسی که قدرت داری؛ مبادا زورمندی، قدرت‌مداری تو بر مردم و جامعه، باعث شود که ارتباط خود با دیگران را قطع کنی؛ به دیگران بدی نمایی حتی اگر آنها به تو بدی کرده‌اند؛ مبادا قدرت تو مانع از این شود که حق بگویی.
