کاشان آنلاین: سال ۱۴۰۰ در حالی به پایان رسید که برغم صدور مجوز اجرای تئاتر در سراسر کشور در لابلای پیک های کرونای این سال،اما در کاشان نه تنها از اجراهای عمومی خبری نبود، بلکه هفدهمین جشنواره سراسری تئاتر مهر به دلایلی نامعلوم برگزار نشد.
فستیوالی کشوری که اوایل سال گذشته بالاخره وزارت ارشاد آن را در تقویم هنری خود گنجاند.دورهمی ارزشمندِ تئاتری‌ای که سال‌های سال توسط شهرداری کاشان به جهت دارابودن سرمایه مادی و همچنین علاقه نسبی شهرداران پیشین کاشان به هنر تئاتر برگزار می‌شد و بی‌انصافی است اگر بگوییم در مجموع همه دوره ها،هیچ بازخورد و بهره‌ای به تئاتر کاشان نرسانده.
دربارۀ چرایی برگزار نشدن دوره هفدهمِ جشنواره تئاتر مهر ۱۴۰۰ در کاشان،پاسخ‌گوی اصلی در وهله نخست باید شهرداری و سپس شورای اسلامی شهر باشند.دو نهاد و مجموعه‌ای که اولی عامل برپایی و اجراست و دومی حامی و به نوعی سیاست‌گذار و البته ناظر. همان مسیری که با فراز و فرودهای فراوان از سال ۸۴ تحرکی به تئاتر کاشان بخشید و به جایی رسید که امروز بسیاری از هنرمندان تئاترِ دیگر شهرها از ما می پرسند چرا سال ۱۴۰۰ در کاشان «جشنواره تئاتر مهر» برگزار نشد؟!
علاوه بر فعالان تئاتری شهرهای دیگر، همین سئوال البته پرسش بزرگ جامعه تئاتر کاشان از مسئولین شهرداری کاشان و شورای اسلامی شهر است.
به راستی در میان دهها شعار و پیام و نطقی که مجموعأ مسئول اول شهرداری و همچنین اعضای شورای ششم در باب اهمیت فرهنگ و فرهنگ سازی و نقش هنر در توسعه شهری تاکنون سرداده‌اند و بیان کرده‌اند،چرا تاکنون خبری از «عمل» و لزومأ توجه به ادامه برگزاری بزرگترین رخداد فرهنگی- هنری شهر کاشان از سال ۸۴ نیست؟چرا از مدیرعامل فعلی سازمان فرهنگی- ورزشی شهرداری که خوشبختانه هنوز از دوره قبل بر سر کار است،برای برگزاری جشنواره تئاتر مهر حرف و سخنی نمی‌شنویم؟ جدا از مقوله جشنواره تئاتر مهر، همین سازمان برای رونق همان یکی دو سالن تئاترش چه برنامه‌ای دارد ؟
ترکیب غالب دوره ششم شورای اسلامی شهر کاشان (اگر مصطفی کردمیل و حسین حیدریان که به اصطلاح آموزش و پرورشی هستند هم در نظر گرفته شوند) را می‌توان«فرهنگی‌ترین شورا»در تمام ادوار مختلفش دانست اما گزافه نیست اگر بگوییم همین فرهنگی‌ترین ترکیب، تاکنون حتا کوچک‌ترین قدم و اقدامی در حوزه فرهنگ و به ویژه «هنر تئاتر کاشان» برنداشته و صورت نداده، این در حالی است که در جمع منتخبان شورای ششم شهر کاشان، مهدی نادعلی (یکی از دبیران دوره‌های گذشته جشنواره) حضور دارد، با این وجود شورای شهر حاضر از نهاد شهرداری نمی پرسد برنامه‌ات برای ادامه جشنواره سراسری تئاتر مهر چیست!
شاید برخی بگویند باید به آنها فرصت داد، شاید نظر عده دیگری این باشد که در اوضاع کنونی( خالی بودن خزانه نهادها و ارگان ها) و رکود اقتصادی کشور،شهرداری از کمبود منابع مالی رنج می‌برد و اولویت اکنونش تکمیل پروژه های نیمه‌کاره شهری است اما پاسخی که می شود داد این است که ما داریم درباره «کاشان، شهری بزرگ با سبقه فرهنگی چشم‌گیر در تاریخ ایران» سخن می‌گوییم. شهر و منطقه‌ای که سید علی نصر «پدر تئاتر نوین ایران» و بهرام بیضاییِ بزرگ از آن برخاسته اند و در آن ریشه دارند، با این تفاسیر سئوال این‌جاست چرا علاوه بر رکود و سکون اجراهای عمومی تئاتر در کاشان، جشنواره تئاتر مهر هفدهم نیز( که کل هزینه‌هایش در برابر بودجه یک سال شهرداری رقمی نیست) به محاق فراموشی رفت ؟!
ما به جهت بی‌توجهی سنت گونۀ اداره فرهنگ و ارشاد کاشان (در دولت های مختلف)به تئاتر شهرستان طی سال‌های اخیر عادت کرده‌ایم،بنابراین دیگر این اداره منفعل را در مورد لزوم جنبیدن رگ مسئولیت و غیرتش درباره جریان روبه زوال تئاتر در شهرستان مورد پرسش قرار نمی‌دهیم اما درباره جشنواره تئاتر مهر و تعداد قابل توجه اعضای فرهنگی شورای شهرِ دورۀ ششم،این پرسش در ذهن ایجاد می‌شود که چرا آنان در قبال جشنواره‌ای که مدیریت شهری و پارلمان شهر، شانزده دوره عامل اجرا و سیاست گذار و حامی‌اش بوده‌اند به بی‌عملی دچار شدند؟
بد نیست اگر در کنار فعالان تئاتری کاشان، رسانه های شهر به ویژه «خبرنگاران حوزه فرهنگ و هنر» نیز درباره رکود جریان تئاتری در کاشان مسئولان مرتبط را به پاسخ‌گویی دعوت کنند،چرا که همه می دانیم زیربنا و بسامان کنندۀ همه مسائل و پدیده ها به «فرهنگ» برمی گردد و «هنر» به عنوان زیرشاخۀ فرهنگ، ابزار و مسیر و عامل تسهیل‌گر توفیق در همه حوزه‌ها و عرصه‌هاست.
*بازنشر از شماره ۸۳ نشریه مردم سیلک،۲۸ اسفند ۱۴۰۰
