در برخی منابع رسانه‌ای می‌خوانیم که دکتر عباس اکرامی با نام اولیۀ [عباس شیرخدا] سال ۱۲۸۹ در کاشان متولد شد و در عنفوان کودکی به تهران آمد و در منزل دایی‌اش در بالای دزاشیب شمیران، دهکده «گلاب دره» زندگی کرد. وی مدرسه ابتدایی را در دبستان ترقی و متوسطه را در دبیرستان ایرانشهر گذراند و در مدرسه ترقی با الفبای فوتبال آشنا و بتدریج جزو بازیکنان شاخص دبیرستان ایرانشهر شد و به عضویت تیم کلنی آموزشگاه‌های تهران درآمد.
[عباس شیرخدا] در سال ۱۳۱۶ نام خانوادگی خود را به [عباس اکرامی مقدم] تغییر داد و پس از اخذ لیسانس در رشته های فیزیک و شیمی از سال ۱۳۱۸ به تدریس در دبیرستان‌های البرز و فیروز بهرام پرداخت. دکتر عباس اکرامی در سال ۱۳۲۰ بعداز جنگ جهانی دوم برای گذراندن دوره های تکمیلی آموزشی و پژوهشی و ورزشی به همراه نخبگان کشور به انگلستان اعزام و به خاطر علاقه وافری که به رشته فوتبال داشت از سوی سازمان تربیت بدنی وقت به فدراسیون فوتبال انگلیس معرفی شد و به این ترتیب با «سر استانلی راس» رئیس این فدراسیون که بعدها به سمت رئیس فیفا منصوب شد، آشنایی پیدا کرد.
دکتر اکرامی با توصیه استانلی راس برای گذراندن دوره های کلاس داوری و مربیگری فوتبال به باشگاه آرسنال وچلسی رفت و با روش‌های روز جهان فوتبال و مدیریت نوین باشگاه داری آشنا شد.
دکتر عباس اکرامی با سراستانلی راس یک دوستی بسیار عمیق و صمیمانه ای داشت به طوری که سر استانلی راس دکتر اکرامی را با نام کوچکش «عباس» صدا می کرد! و این رابطه دوستانه تا پايان عمر سر استانلی راس به مدت ۴۳ سال ادامه یافت! اکرامی بارها با عناوین مختلف از سوی فدراسیون فوتبال انگلیس به این کشور دعوت شد و به عضویت رسمی مربیان لندن درآمد! دکتر اکرامی تنها ایرانی بود که به دعوت رسمی سر استانلی راس رئیس فدراسیون فوتبال انگلیس در جشن صد سالگی این فدراسیون حضور داشت.
دکتر عباس اکرامی سال ۱۳۲۱ به عضویت تیم منتخب تهران به سرپرستی احمد ایزدپناه درآمد و در پست گوش راست و هافبک راست بازی می‌کرد. در همین سال تیم کلنی تهران برای انجام چند بازی دوستانه به خوزستان رفت و در مدرسه فنی آبادان که زیر نظر انگلیسی ها اداره می شد، اقامت گزید.
در شب آخر در مراسم تودیعی که برای تیم تهران ترتیب داده بودند، مستر هاکر، رئیس انگلیسی این مدرسه سخنرانی جالبی ایراد کرد و در آن تاکید کرد: ورزش یک کشور وقتی توسعه و رونق پیدا می‌کند که ورزشکاران پس از بازنشستگی به تربیت و تعلیم نونهالان، نوجوانان و جوانان سرگرم شوند وآن چه که خود آموخته اند به آنان آموزش دهند ! این نطق به طوری در اکرامی تأثیر گذاشت که بلافاصله آمد پيش سرپرست تیم تهران و گفت: تصمیم خودم را گرفتم! می‌خواهم تیم فوتبالی در تهران تشکیل بدهم و در خدمت جوانان کشورم باشم. بدین ترتیب دکتر عباس اکرامی در تیرماه ۱۳۲۱ اتاق کوچکی در ورزشگاه امجدیه اجاره کرد که این اتاقک نخستین دفتر باشگاه شاهین محسوب می‌شد که برای نگهداری لباس و توپ و تور و وسایل تمرین بازیکنان مورد استفاده قرار می گرفت!
در مورد باشگاه شاهین گفتنی جالب آنکه این مجموعه تیرماه ۲۱ تاسیس شد و تیرماه سال ۴۶ نیز به دلیل برخی کینه‌های ورزشی و بروز سوتفاهم ها در دستگاه حاکمیت، منحل شد! اما سال ۵۴ با نام شهباز به ورزش و فوتبال بازگشت.
درباره بازیکنانِ کاشانی‌الاصل شاخص باشگاه شاهین که به نوعی همشهری مؤسس باشگاه بودند می‌توان به حسین کلانی، جعفر کاشانی و خسرو، سهراب و سیاوش غفاری (دایی‌های حسین کلانی) اشاره کرد.
.. و اما درباره این عکس
آقای حسن موتمن، از پیشکسوتان محترم بسکتبال کاشان که این عکس از آلبوم شخصی وی است، درباره داستان این عکس می گوید: اینجا باغستان یا فضای سبز اداره تامین اجتماعی کاشان است. در همین محل فعلی اداره که البته امروز دیگر خبری از آن فضای سبز نیست. سال ۴۳ بود و مرحوم اکرامی به زادگاهش کاشان سفر کرده بود و من هم که جوانی ۲۳ ساله و بازیکن بسکتبال شاهین کاشان و کارمند اداره تامین اجتماعی بودم به همراه مدیر باشگاه‌مان در کاشان و جمعی از همراهان تیم، فرصت گرفتن این عکس در فضای سبز اداره ما مهیا شد.
از راست: حسن موتمن و احمد بهشید (بازیکنان تیم بسکتبال باشگاه شاهین کاشان)، حسین دواتگران، تیمسار شیبانی(عضو افتخاری باشگاه شاهین کاشان)، مرحوم دکتر عباس اکرامی (موسس و مدیر باشگاه شاهین)، محمود عرب (مدیر باشگاه شاهین کاشان)،حسین دیّان (معاون بانک ملی کاشان)، دوست دکتر اکرامی
