کاشان آنلاین: رشیدی در سال ۱۳۳۶ خورشیدی، با دختری اهل کاشان ازدواج کرد که حاصل آن دو فرزند دختر و پسر به نام‌های افسانه و صبا است
او در ضمن تحصیل، نقاشی قالی ایرانی را نزد استادان آن زمان، آقایان:محمد دبیر الصنایع و حسن نقشپور اراكی فرا گرفت و در زمانی كوتاه تا مرحله ی طراحی و ابتكار پیش رفت و در حین نقاشی نیز با مقدمات نوازندگی تار نزد نقشپور نامبرده كه تار را در نهایت شیرینی می نواخت ،آشنا شد و در سال ۱۳۲۵ به تهران نقل مكان یافت.
رشیدی از راه شنیدن صفحات گرامافون و آثار خوانندگان دهه ۱۳۲۰ رادیو ایران با ردیف آواز ایرانی آشنا شد.
آهنگ‌سازی و خوانندگی رشیدی در رادیو تهران از سال ۱۳۲۷ خورشیدی آغاز و تا پایان سال ۱۳۴۴ به‌طور پیوسته ادامه داشته و در مدت فعالیت در رادیو ایران حدود ۱۲۰ آهنگ ساخت. شعر برخی از ساخته‌هایش سروده خود اوست (مانند ترانه دریا)، اما آهنگ‌های وی بیش‌تر برای اشعار تورج نگهبان، بیژن ترقی، مهرداد اوستا، فریدون مشیری، رضا ثابتی، نظام فاطمی، ابوالقاسم حالت، نواب صفا، عبدالله الفت و پرویز وکیلی ساخته شده‌اند.
شیوه رشیدی در خوانندگی و آهنگ‌سازی، مرز میان سنت و نوگرایی است، به قول خودش حد وسط را انتخاب کرده است. معروفترین آهنگ وی افسانه است.
سفرنامه‌ای به نام «از کاشان تا کاناری» در سال ۱۳۷۲ از ایشان چاپ شده است و در سال ۱۳۸۱ کتاب عطر گیسو (خاطره‌ها و نغمه‌ها) را توسط انتشارات عطایی تهران منتشر کرد و سومین کتاب وی به نام ایران در رهگذر زمان در سال ۱۳۹۰ به چاپ رسید.
حسین ایمانیان بیدگلی نیز کتابی با عنوان خاطره‌ها و یادداشت‌های امین الله رشیدی کاشانی را در سال ۱۳۹۸ منتشر کرد. از آلبوم‌های موسیقی وی عبارتند از: دلم تنگ است، افسونگر، من عشقم، عطر گیسو، چشم شب و بخت گمشده
